Kilangala Mission
Door: annekewitteveen
Blijf op de hoogte en volg Anneke
13 April 2011 | Nederland, Amsterdam
Hallo allemaal
Lang gewacht maar toch gekomen! Op maandag 4 april ben ik vertrokken richting Afrika na een goede vlucht zijn we 's nachts rond 2 uur aangekomen op Dar Es Salaam. Volverwachting lopen naar het loket waar we hopen ons visum te krijgen. Er licht iemand met het hoofd op de balie te slapen en er hangt iemand in een deur kozijn! Dit belooft nog wat, de pet staat goed dus mijn paspoort word ingenomen en ik lever het formulier in wat ik voorafgaand heb ingevuld. Het duurt minstens een half uur voor dat er ook maar enigzins beweging in komt. En ja geduld is een schone zaak! Na dat het van loket naar loket is gegaan worden we een voor een opgeroepen, er worden vinger afdrukken gemaakt van beide handen. Afrekenen en weg weze. Het is inmiddels bijna 3 uur en ik ben nog steeds fit. Als we buiten komen staan Moses en Noel ons op te wachten met open armen worden we ontvangen en lopen naar de auto.
Alle koffers op het dak en wij allemaal in de auto, het is een prachtig gezicht. Vanaf het vliegveld gaan we de stad in en verblijven vanacht in de YMCE een hostel wat volledig gevuld is met reizigers. Samen met Rick deel ik een kamer, bij binnen komst hebben we enige tijd met open mond staan kijken, het is vergelijk baar met de paardestal in Ruigahuizen! En dan nog niet over de douche gesproken. Maar goed tanden op elkaar en slapen. We verblijven dinsdag nog in Dar Es Salaam om geld te wisselen een nieuwe SIM kaart te kopen en deze op te warderen. Ik kan met mijn eigen mobiel wel een SMS verzenden maar niet ontvangen dus besloten om een locaal nummer te nemen. Het weer is fantastisch, het is rond de 35 graden. Aan het eind van de dag lopen we nog even naar de Indische oceaan om iets aftekoelen. 's avonds vroeg naar bed want op woensdag ochtend vertrekken we vroeg. Wederom komen alle koffers ed boven op het dak van de auto ingepakt in een stuk dekzeil en rije maar, wer rijden de gehele dag met een paar stopjes om wat te lozen en te eten en drinken. 's avonds rond 21.00 uur komen we aan in Iringa. We eten nog wat en gaan naar bed om de volgende ochtend weer vroeg te vertrekken. We vertrekken op donderdag ochtend vroeg en gaan richting Mbeya, om daar te komen moeten we door een National park, ik zit bij het raam en kijk geconcentreerd om me heen maar helaas niks te bekennen! Kort daar na zien we de eerste olifanten, zebra's, giraffes, impala's en zwijnen het is een en al ooh en aah in de auto. Prachtige foto's hebben we kunnen maken. Deze dag is iets minder lang en komen rond 17.00 uur aan in Mbeya waar we even kunnen relaxen, 's avonds gaan we met elkaar "uit" eten en drinken een heerlijk koud biertje. Nog een dag te gaan en dan schijnt het dat we aankomen op de plaats van bestemming, ik heb onderhand het gevoel dat we ergens van de wereld bol zullen vallen maar het schijnt goed te komen! En zo als ons al is gezegd zit het fernijn in de staart! vandaag reizen we van Mbeya naar Sumbawanga en daarna door naar Kilangala, het is nog 400 km totaal maar de bara bara (weg) is erg slecht, ik denk dat de ruiterpaden in Gaasterland nog vlaker zijn. Toch hebben we veelal lol en een ieder is benieuwd waar we nu uit eidelijk belanden. We hopen voor donker aan te komen maar de planning loopt niet zo als gepland! Uiteindelijk zijn we vrijdag avond 19.00 aan op de Kilangala Mission en ook hier worden we met open armen ontvangen er word gelachen en gehuild! Het is pik donker en het zijn allemaal donkere mensen oh oh! Eerst een kop koffie en daarna eten we warm bij Johnson en Rosa, en ja Hollandse kost! Na het eten gaan we naar het gasthuis waar we overnachten en de eerste twee weken verblijven, er is keus uit 4 kamers 3 naast elkaar en een achterin. Ik besluit om de middelste te nemen want..... mocht er iets zijn dan komen ze van twee kanten! 's ochtends een ontbijtje en dan even de kamer ordenen en mijn klamboe goed op hangen want dat hebben we 's avonds met kunst en vliegwerk gedaan! Ik stop de instop strook geheel onder de matras zodat er geen ongedierte bij mij kan komen! Er licht een deken op mijn bed die niet zo fis is en deze vervang ik door mijn eigen slaap zak! Ik haal de deken van mijn bed en zie iets bewegen in mijn ooghoek en schreeuw hemel en aarde bij elkaar en ja ja het volk komt van beide kanten! Ik sta ondertussen buiten op het stoepje te wachten tot de kust veilig is, het zijn twee enorme kakkerlakken waar ik vanacht mee in een bed heb geslapen! Met een hartslag "te" hoog haal ik mijn hele bed af en klop alles maar dan ook alles uit. Een heerlijke dag gehad verder wat rond gelopen en kennis gemaakt met de local's. Zondag ochtend worden we om 10.00 in de kerk verwacht, een hele happening met veelal muziek en volop bewegende mensen. Volwassenen, kinderen en baby's de hele kerk is vol. Hier stellen we ons voor aan de gemeente en zingen daarna een lied. Ik ken de tekst niet maar goed, Rick en ik staan achteraan en play backen! Om 12.30 uur lijkt er een eind aan te komen maar nee de colecte volgt! Eerst de mannen dan de vrouwen, en dat herhaalt zich nog een keer want er zijn twee collectes! Maandag ochtend 08.00 uur worden we verwacht voor het morgen gebed waar alle studenten, werknemers en overige diensten de dag beginnen en ook hier worden we voorgesteld. Vervolgens hebben we een rondleiding over de Missie post. 's middags beklimmen we de berg die wij maar de Kilimanjaro noemen, het is lood zwaar maar bereiken de top! Dinsdag is de eerste dag dat ik word verwacht inhet ziekenhuis, om 10.00 loop ik binnen en word opgewacht door de arts, vandaag de controle's voor zwangere vrouwen die voor het eerst komen of voor hercontrole! Als we de eersten hebben gehad worden we opgeroepen ik word aan de arm getrokken en begrijp onderhand dat ik mee moet! Als we de verlos kamer binnen lopen krijg ik een paar steriele handschoenen in mijn handen gedrukt maar door dat hun en mijn engels niet volledig is kijk ik de arst aan van en NU! Er ligt een jonge meid op bed en ik zie dat ze niet lekker is, het zijn weeen! Het is de bedoeling dat ik de ontsluiting ga bepalen, maar goed dit is voor mij ook niet dagelijks en vraag of de arst het kan doen. Maar nee geen denken aan DOEN. Even zet ik mijn tanden op elkaar maar besluit tocht te gaan. Er is 5 CM ontsluiting en dus kan ze de verloskamer verlaten. Het gaat om een meisje van 16 jaar en is 38 weken zwanger van haar eerste kind. Ondertussen zit ik weer in de ruimte waar de controle's plaatsvinden, vol verbazing ben ik bij elke vrouw of nou ja meid die binnen komt! De leeftijden varieren van 15 tot 30 jaar, de vrouwen die voor de tweede of derde controle komen worden gewogen, controle hartslag van de baby en de buik omvang! Voor de vrouwn die voor de eerste controle komen word er een nieuwe status aangemaakt, berekening uitgerekende data, gewicht, lengte, HB controle, HIV test, tetanus injectie en ze krijgen een of andere pil waar ik niet van begrijp waar deze voor is, ik hoop maar op iets van vitamine! Sonde dat hier geen biologie lessen worden gegeven! Om 13.00 ronden we de controle's af en gaan eerst een hapje eten, voor ik naar huis loop ga ik nog even bij het meisje aan die met het zweet op haar hoofd midden in de weeen zit! Als ik na de lunch terug kom ligt het meisje op de verlos kamer en volgen de weeen zich in rap tempo! Oh oh wat zal ik doen en heb de keus uit twee mogelijkheden vluchten of blijven! Ik kies voor het laatste ondertussen heb ook ik het zweet overal en besef dat je beter maar aan het werk kunt zijn. Om 15.00 gaat het naar mijn inzien over naar de zo genoemde persweeen, ik bel Pytsje Kampen want ook zij wou graag bij de bevalling zijn. Na een pittig half uurtje word er een gezonde jongen geboren! Ik zal jullie de verdere details besparen en voor wie interesse heeft zal ik het nog eens zeggen! Ik vergeet dit denk ik niet meer. Vandaag 13 april zijn we de gehele dag in de stad Sumbawanga en zit nu in het internet cafe dit verslag te typen, dit is nog maar een deel van wat er allemaal is gebeurd en wat we hebben beleeft, helaas lukt het niet om hier foto's te plaatsen maar ik hoop dat het volgt.
Op de Missie hebben we momenteel bijna geen ontvangst en geen internet, maar ik hoop jullie op de hoogte te houden.
Ik vond het erg leuk om al jullie reacties te lezen op mijn site en hoop dat jullie voortzetten!
Oant krabbels
Dikke tut Anneke
Lang gewacht maar toch gekomen! Op maandag 4 april ben ik vertrokken richting Afrika na een goede vlucht zijn we 's nachts rond 2 uur aangekomen op Dar Es Salaam. Volverwachting lopen naar het loket waar we hopen ons visum te krijgen. Er licht iemand met het hoofd op de balie te slapen en er hangt iemand in een deur kozijn! Dit belooft nog wat, de pet staat goed dus mijn paspoort word ingenomen en ik lever het formulier in wat ik voorafgaand heb ingevuld. Het duurt minstens een half uur voor dat er ook maar enigzins beweging in komt. En ja geduld is een schone zaak! Na dat het van loket naar loket is gegaan worden we een voor een opgeroepen, er worden vinger afdrukken gemaakt van beide handen. Afrekenen en weg weze. Het is inmiddels bijna 3 uur en ik ben nog steeds fit. Als we buiten komen staan Moses en Noel ons op te wachten met open armen worden we ontvangen en lopen naar de auto.
Alle koffers op het dak en wij allemaal in de auto, het is een prachtig gezicht. Vanaf het vliegveld gaan we de stad in en verblijven vanacht in de YMCE een hostel wat volledig gevuld is met reizigers. Samen met Rick deel ik een kamer, bij binnen komst hebben we enige tijd met open mond staan kijken, het is vergelijk baar met de paardestal in Ruigahuizen! En dan nog niet over de douche gesproken. Maar goed tanden op elkaar en slapen. We verblijven dinsdag nog in Dar Es Salaam om geld te wisselen een nieuwe SIM kaart te kopen en deze op te warderen. Ik kan met mijn eigen mobiel wel een SMS verzenden maar niet ontvangen dus besloten om een locaal nummer te nemen. Het weer is fantastisch, het is rond de 35 graden. Aan het eind van de dag lopen we nog even naar de Indische oceaan om iets aftekoelen. 's avonds vroeg naar bed want op woensdag ochtend vertrekken we vroeg. Wederom komen alle koffers ed boven op het dak van de auto ingepakt in een stuk dekzeil en rije maar, wer rijden de gehele dag met een paar stopjes om wat te lozen en te eten en drinken. 's avonds rond 21.00 uur komen we aan in Iringa. We eten nog wat en gaan naar bed om de volgende ochtend weer vroeg te vertrekken. We vertrekken op donderdag ochtend vroeg en gaan richting Mbeya, om daar te komen moeten we door een National park, ik zit bij het raam en kijk geconcentreerd om me heen maar helaas niks te bekennen! Kort daar na zien we de eerste olifanten, zebra's, giraffes, impala's en zwijnen het is een en al ooh en aah in de auto. Prachtige foto's hebben we kunnen maken. Deze dag is iets minder lang en komen rond 17.00 uur aan in Mbeya waar we even kunnen relaxen, 's avonds gaan we met elkaar "uit" eten en drinken een heerlijk koud biertje. Nog een dag te gaan en dan schijnt het dat we aankomen op de plaats van bestemming, ik heb onderhand het gevoel dat we ergens van de wereld bol zullen vallen maar het schijnt goed te komen! En zo als ons al is gezegd zit het fernijn in de staart! vandaag reizen we van Mbeya naar Sumbawanga en daarna door naar Kilangala, het is nog 400 km totaal maar de bara bara (weg) is erg slecht, ik denk dat de ruiterpaden in Gaasterland nog vlaker zijn. Toch hebben we veelal lol en een ieder is benieuwd waar we nu uit eidelijk belanden. We hopen voor donker aan te komen maar de planning loopt niet zo als gepland! Uiteindelijk zijn we vrijdag avond 19.00 aan op de Kilangala Mission en ook hier worden we met open armen ontvangen er word gelachen en gehuild! Het is pik donker en het zijn allemaal donkere mensen oh oh! Eerst een kop koffie en daarna eten we warm bij Johnson en Rosa, en ja Hollandse kost! Na het eten gaan we naar het gasthuis waar we overnachten en de eerste twee weken verblijven, er is keus uit 4 kamers 3 naast elkaar en een achterin. Ik besluit om de middelste te nemen want..... mocht er iets zijn dan komen ze van twee kanten! 's ochtends een ontbijtje en dan even de kamer ordenen en mijn klamboe goed op hangen want dat hebben we 's avonds met kunst en vliegwerk gedaan! Ik stop de instop strook geheel onder de matras zodat er geen ongedierte bij mij kan komen! Er licht een deken op mijn bed die niet zo fis is en deze vervang ik door mijn eigen slaap zak! Ik haal de deken van mijn bed en zie iets bewegen in mijn ooghoek en schreeuw hemel en aarde bij elkaar en ja ja het volk komt van beide kanten! Ik sta ondertussen buiten op het stoepje te wachten tot de kust veilig is, het zijn twee enorme kakkerlakken waar ik vanacht mee in een bed heb geslapen! Met een hartslag "te" hoog haal ik mijn hele bed af en klop alles maar dan ook alles uit. Een heerlijke dag gehad verder wat rond gelopen en kennis gemaakt met de local's. Zondag ochtend worden we om 10.00 in de kerk verwacht, een hele happening met veelal muziek en volop bewegende mensen. Volwassenen, kinderen en baby's de hele kerk is vol. Hier stellen we ons voor aan de gemeente en zingen daarna een lied. Ik ken de tekst niet maar goed, Rick en ik staan achteraan en play backen! Om 12.30 uur lijkt er een eind aan te komen maar nee de colecte volgt! Eerst de mannen dan de vrouwen, en dat herhaalt zich nog een keer want er zijn twee collectes! Maandag ochtend 08.00 uur worden we verwacht voor het morgen gebed waar alle studenten, werknemers en overige diensten de dag beginnen en ook hier worden we voorgesteld. Vervolgens hebben we een rondleiding over de Missie post. 's middags beklimmen we de berg die wij maar de Kilimanjaro noemen, het is lood zwaar maar bereiken de top! Dinsdag is de eerste dag dat ik word verwacht inhet ziekenhuis, om 10.00 loop ik binnen en word opgewacht door de arts, vandaag de controle's voor zwangere vrouwen die voor het eerst komen of voor hercontrole! Als we de eersten hebben gehad worden we opgeroepen ik word aan de arm getrokken en begrijp onderhand dat ik mee moet! Als we de verlos kamer binnen lopen krijg ik een paar steriele handschoenen in mijn handen gedrukt maar door dat hun en mijn engels niet volledig is kijk ik de arst aan van en NU! Er ligt een jonge meid op bed en ik zie dat ze niet lekker is, het zijn weeen! Het is de bedoeling dat ik de ontsluiting ga bepalen, maar goed dit is voor mij ook niet dagelijks en vraag of de arst het kan doen. Maar nee geen denken aan DOEN. Even zet ik mijn tanden op elkaar maar besluit tocht te gaan. Er is 5 CM ontsluiting en dus kan ze de verloskamer verlaten. Het gaat om een meisje van 16 jaar en is 38 weken zwanger van haar eerste kind. Ondertussen zit ik weer in de ruimte waar de controle's plaatsvinden, vol verbazing ben ik bij elke vrouw of nou ja meid die binnen komt! De leeftijden varieren van 15 tot 30 jaar, de vrouwen die voor de tweede of derde controle komen worden gewogen, controle hartslag van de baby en de buik omvang! Voor de vrouwn die voor de eerste controle komen word er een nieuwe status aangemaakt, berekening uitgerekende data, gewicht, lengte, HB controle, HIV test, tetanus injectie en ze krijgen een of andere pil waar ik niet van begrijp waar deze voor is, ik hoop maar op iets van vitamine! Sonde dat hier geen biologie lessen worden gegeven! Om 13.00 ronden we de controle's af en gaan eerst een hapje eten, voor ik naar huis loop ga ik nog even bij het meisje aan die met het zweet op haar hoofd midden in de weeen zit! Als ik na de lunch terug kom ligt het meisje op de verlos kamer en volgen de weeen zich in rap tempo! Oh oh wat zal ik doen en heb de keus uit twee mogelijkheden vluchten of blijven! Ik kies voor het laatste ondertussen heb ook ik het zweet overal en besef dat je beter maar aan het werk kunt zijn. Om 15.00 gaat het naar mijn inzien over naar de zo genoemde persweeen, ik bel Pytsje Kampen want ook zij wou graag bij de bevalling zijn. Na een pittig half uurtje word er een gezonde jongen geboren! Ik zal jullie de verdere details besparen en voor wie interesse heeft zal ik het nog eens zeggen! Ik vergeet dit denk ik niet meer. Vandaag 13 april zijn we de gehele dag in de stad Sumbawanga en zit nu in het internet cafe dit verslag te typen, dit is nog maar een deel van wat er allemaal is gebeurd en wat we hebben beleeft, helaas lukt het niet om hier foto's te plaatsen maar ik hoop dat het volgt.
Op de Missie hebben we momenteel bijna geen ontvangst en geen internet, maar ik hoop jullie op de hoogte te houden.
Ik vond het erg leuk om al jullie reacties te lezen op mijn site en hoop dat jullie voortzetten!
Oant krabbels
Dikke tut Anneke
-
13 April 2011 - 09:41
Monique Samplonius:
Hé Anneke!
Wat maak je allemaal mee zeg! Geweldig hoor! Was dit je eerste "live" bevalling??? Heel veel succes daar en ik blijf je volgen. Hier gaat alles goed met de alle voorbereidingen van de Race, maak je daar maar niet druk om!
Veel liefs en de groetjes!!! -
13 April 2011 - 09:45
Hedzer:
Ha eindelijk een berichtje van Anneke, ik geloof dat half Talma nu even op de mail kijkt.
Het verhaal stopt abrubt bij 5CM.
En toen viel natuurlijk de agregaat uit.
Mooi om even wat te horen uit het verre Afrika. -
13 April 2011 - 09:47
Hedzer:
He er was weer stroom, nu staat het hele verhaal er wel.
Groeten uit een zonnig Balk -
13 April 2011 - 10:38
Els Runia:
Ha die Anneke, wat fijn wat van je te lezen! Wat maak je nu veel mee in een totaal andere wereld!
Hou je een dagboekje bij?
En wie is Rick? Blijft hij met jou ook 8 weken?
Kakkerlakken in je bed, bah, ik moet er niet aan denken.
Ben je voorzichtig, Anneke?
Veel plezier en geniet van alle nieuwe dingen! Groetjes, Els . -
13 April 2011 - 10:53
Rim:
Ha An!
Noch mar krekt fan de "pôle"en no al safolle afentjoeren beleeft,super!
Sil ek in pracht gesicht west wêse yn 'e auto,koffers op it dak,hihi!
Oan dyn enthousiasme yn dyn ferhaal kin ik wol opmerke dast it nei dyn sin hast(ondanks de kakkerlakken,brrr...)
Sukses mei alles en we sjogge út nei it folgende ferhaal!!
Leafs fan de Fabertjes út Aldemardum.. -
13 April 2011 - 11:26
Anneke A:
Ha Anneke,
Wat in ferhaal en do bist nog mar krekt fuort. Kakkerlakken en in befalling, dat hast net faak yn Talma Hiem. In soad sukses fjirder, ik sjoch ut nei dyn folgjende berjocht. -
13 April 2011 - 11:48
Elske Woudstra:
Wat een prachtige belevenissen. Spannend allemaal. Blij iets van je te horen. Iedereen in TH blijft jouw verhalen volgen. Het gaat als een lopend vuurtje vandaag, dat er een bericht van je is uit Afrika. Er is geen computer meer vrij. Doe voorzichtig, maar vooral genieten hé.
Groetnis; Elske -
13 April 2011 - 13:36
Baukje Swart:
aaa Anneke wat super man! de bist goed te plek? en do sest de bentsje ek al op aarde!de hest jir straks ek heel wat te dwan!2 zwangeren int team;) haha nou faam geniet ervan en ik hoop dast nog een heel soad mooie dingen mei makkest! geniet!!xx bauk -
13 April 2011 - 13:36
Wietske:
Wauw Anneke, wat al in belevenissen yn san koarte tiid. It is echt heel erg leuk om dizze verhalen te lezen, dus ik sjoch al wer ut nei de volgende oer al dyn avonturen. Succes!! (en tink om de kakkerlakken ;) )
Groetjes Wietske -
13 April 2011 - 14:19
Frida:
Hallo Anneke,
Ook je collegae van Vegelin State volgen je op de voet hoor??
Aan een wat geweldig avontuur ben je begonnen en wat zul je veel beleven en tegen komen....ik hoop gauw weer een verslag van je te lezen,oant gau, Frida. -
13 April 2011 - 15:20
Anita Pietersma:
He Anneke..!!
Wat in verhaal sis en geliek al ien aksje..!! Prachtig..!! Jammer dat ik no hjir sit en do der.. Hie krekt wat foar mij west.. Miskien ooit een herkansing..!! Bin benijd nei de oare verhalen.. hoopje das't snel wer achter internet sitte kinst..!!
Groeten en folle plesier en mar in soad foto's meitsje..!!
Groeten Anita -
13 April 2011 - 15:48
Akke Boonstra:
Hoi Annekke
wat een geweldig verslag
heel mooi gedaan ik wens
je een goede tijd daar
groet Akke -
13 April 2011 - 16:02
Joke:
Heeeeejjjj Anneke,
Jeeee wat een verhaal, geweldig!
En een bevalling.....stjong vroed-vrouw-anneke wie had dat ge8.
Wij wensen jou en je mede reizigers heel veel suk6 verder.
We zien al naar het volgende verslag uit.
groetjes
Joke, Peter, Angela en Veronique -
13 April 2011 - 17:51
Citie:
Hey dy Anneke,
Godsamme wat in avontoer!!
Wat silst switten ha mei dat famke! hoe hiet de lytse poppe?
Ik skrou al nei jim mem dat se no foarlopich net hoecht te rekkenjen om beppe te wurden!!
Ik fyn it geweldich om dyn ferhalen te lêsen,en bliuw mar goed gillen mei al dy lytse vieze beesjes!!
Groetnis ek fan Gys -
13 April 2011 - 18:38
Fam Wijnja:
Hey frau witteveen!
Bliid wat fan dy te hjeren/lêsen..Kha de sms-kes wol hân mar wie toch benijd nei t hiele ferhaal..Wat in avontuur alwer man!En dan dy bevalling!No, at de arts net op tiid bij mij is, kinst do altiid nog helpe!haha
No leave, We sjoche ut nei dyn folgende ferhaal..N hiel soad wille mei syn allen en boppe alles, geniete!
leafs us
T wie tiisje stil sunder dij oan tafel!Koe Germjan net efkes mei dij auwehoere..Juni mar dik ynhelje! -
13 April 2011 - 18:45
De Steegjes :
Ha Anneke, eindelijk een ferhaal fan dy, super leuk. Lekker wurkje en genietsje, miskien leit der foar dy een nije carriere (vroedvrouw?). (Hjir is de 1e 2ling is berne twa famkes foar Gelke en Hilde)
Groeten fan us allegearre ut Aldemardum
-
13 April 2011 - 19:27
Anneke Schotanus:
Heel bijzonder dit verhaal te lezen. Net of je er een beetje bij bent. Jammer dat ik de kakkerlakken niet kan zien. Ik vind het zulke mooie beesten. De nederlandse tenminste.
Groetjes, Anneke -
14 April 2011 - 06:59
Ans Hellemons:
Anneke, wat een leuk verhaal en je weet het, het zijn al die kleine beestjes die het meeste overlast geeft. Sterkte! Je radioverslag is zo goed ontvangen, dat men wil je nog eens bellen op je mobiel. Ik zal je ouders wel om het nummer vragen. Geniet van het nieuwe en onbekende en kom gezond terug,
die andere oude kraai -
14 April 2011 - 13:59
Anita Kuiper:
Hey Anneke,
Je verhaal is één en al spektakel, prachtig om te lezen. De beelden toveren we er zelf wel bij. Hoor je al gillen van de kakkerlakken! ha, ha!
En dan gelijk aan de bak om een bevalling te beleven, vast niet zo comfortabel als hier. Nou we blijven je volgen, de groetjes en succes! -
14 April 2011 - 14:24
Koos:
He Anneke,
Geweldig wat een verhaal. Dit is weer eens wat anders dan gerimpelde lichamen en vergaderen of niet dan. Je zou zo zin in kinderen krijgen, ha,ha,ha. Je kan je altijd nog om laten scholen.
Ik wens je heel veel leerzame momenten en een fijne tijd in de rimboe toe.
Trouwens Talma Hiem behoort tot de beste 10 zorg/verpleegcentra van Nederland dus dat wordt gezellig in Ede bij zorg met sterren.
Tot schrijfs.
Groeten van Koos Pit -
14 April 2011 - 14:35
Hoi Anneke , :
Hoi Anneke ,
Hoe gaat het met jou ? wij hebben jou hier gemist ... wat een spannende
verhalen ,,,,maar het komt wel goed .
Ik wens je heel veel succes .....
Groetjes
BUKI , VAN BALK -
14 April 2011 - 14:54
Jittie:
Hoi Anneke,
wat een prachtig reis verslag,het is dan ook een hele belevenis voor je,
ik had je wel willen zien bij de kakkerlakken gil, het zijn maar beestjes hoor.Die eerste bevalling waar je bij bent geweest vergeet je nooit weer ,geniet van alles maar doe voorzichtig zie uit naar je volgende verslag groetjes Jittie -
14 April 2011 - 15:59
Tiertsje:
Hoi Anneke, leuk om wer wat fan dy te 'hearren' wie juster mei Klaske oan it rinnen en dy fertelde datst in berjocht op waar ben je nu set hiest. Super watst no allegear dochst en sjochst...hast no de kâns! Ik tink datst nei dyn Afrika-avontuur grif tinke silst "dit smakket nei mear"
Groetnis en in hiele protte goeds tawinske en ik sjoch út nei dyn kommende reisferslach. Tiertsje -
14 April 2011 - 18:51
Ymkje:
Fanke,wot een belevenissen ol en bist er nog maar krekt!!
En dan ek ol vroedvrouw !!Van olle markten thus!haha
We hoopje snel wer san sponnend verhaal te lezzen!
Groetnis Ymkje -
14 April 2011 - 19:31
Anneke Jagersma:
Lees net jouw verhaal, wat een belevenissen. Zo maak je heel wat mee. En wat er nog komt.
We zullen het t.z.t. wel lezen. We blijven je volgen. Veel liefs, ook van Feike en Laura. -
14 April 2011 - 20:02
Carla :
Leuk om je verslag te lezen. Was al erg benieuw over hoe je het zou hebben. Niks geen inwerken hoor ik wel, gelijk aktie. Maar dat redt jij best. Wat een ervaring, nu al. Veel succes verder, want dit is natuurlijk nog maar het begin........
groetnis fan Carla -
15 April 2011 - 14:06
Walte En Annie:
Ha An,
Super sis dyn verhalen!! De kinst t moai beskriuwe!! super om de lesen!!! N protte succes der en we missen dy bij foatbal hjer haha..
Leafs,
Walte en Annie -
15 April 2011 - 22:14
Gea:
he anneke
Wat stoer he succes machtig om dyn fehalen te lesen succes der machtige tiid
groetjes gea -
16 April 2011 - 07:13
Femke:
He Anneke!
Wat in belevenissen hest al mei makke sis, allemachtig! Wat superleuk om dyn ferhalen te lezen, bin erg benijd wat der allegear nog komt!!!
Nog in hele soad sukses! x femke -
16 April 2011 - 20:15
Atsje Jorna:
Hallo Anneke,
Ik vond het erg om je verhaal te lezen. Veel succes en plezier in Tanzania.
Tante Atsje -
17 April 2011 - 07:46
Esmeralda:
Hoi Anneke,
Wat een belevenis daar en bij deze veel succes en geniet ervan.
Groetjes Esmeralda. -
17 April 2011 - 10:51
Anneke Witteveen:
Je verslag gelezen denk ik dat je voor die mensen veel kunt betekenen Ja het is anders dan bij ons. Ga zo door en we wachten op je volgende verslag Frank en Anneke Zeewolde -
17 April 2011 - 12:16
Lianne:
Heej Anneke!
Wat in macht ferhaal sis!
Genyt der mar goed fan! Ast werom bist moat we mar efkes goed bykletse want ik ha in nije baan en dat is net yn fryslan! ;) No doeg!!
Groetjes mij -
17 April 2011 - 16:14
Han Holland:
O.. Anneke wat ontzettend leuk om te lezen, wat maak je daar veel mee. Zou maar een dagboek bijhouden!!! We zullen de grote zaal in Talma Hiem reserveren voor een avondvullend reisverslag met smakelijke verhalen!! -
17 April 2011 - 17:56
Corrie:
Heeeeeyyy,
Machtig, wat een mooi verhaal!!!!! en wat hest al een soad mei makke! T jerd helemaal geweldig en ik he lakke om die eerste nacht mei de kakkerlakken haha! Krek wat fur dy!
Wat een super ervaring om bij die bevalling te wezen, ik wol graag alle details jerru, bin heel benyd wast der van voenst.
Een soad succes en wille! Dikke tut -
17 April 2011 - 18:07
Jolanda:
Hoi Anneke
Wat een geweldige verhalen. Wat maak je wat mee. En ook al een bevalling meegemaakt dat is wel even wat anders dan hier. Meid ik wens je heel veel succes toe met je werk daar. Ik blijf je volgen
Groetjes Jolanda. -
18 April 2011 - 09:14
De Roaskes:
Hey Anneke
Wat in aventoeren, echt machtich moai om te lêzen, ik sjoch dy in sommige gefallen al foar my.
Sjoch alwer út nei it ferfolch ,Anneke genietsje fan alles wat op dy ôf komt.
Groetenis de Roaskes XXX
-
18 April 2011 - 20:04
Mieke Van Z.:
Hoi Anneke!
Famke, famke, do belibbest wat!
Leuk om te lezen, wat moai beskreaun.
Noch in protte sukses tawinske, wy folgje dyn ferhaal! Groetnis, Mieke.
-
19 April 2011 - 10:20
Tjitske:
Hoi Anneke
Wat in moai ferslag.
Mar hjir bart ek wolris wat sa os de berte fan brecht fan peter en sietske homma.
de masjinist dy't yn starum troch in winkel riden is , is feroardielt ta in straf .
it is hjir moai waar fierstente droech
mar dat sil dêr by dy noch wol folle slimmer wêze.
Anneke de minsken dêre binne by dy yn goeie hannen
Sukses tjitske -
19 April 2011 - 12:25
Alys ( Recep CB/DH ):
Hallo Anneke,
Ik heb genoten door lezen van je reisverslag en kijk er nu alweer naar uit om het volgend verslag van jou te lezen. Geniet van alle indrukken en de werkverrichtingen die je daar mag gaan doen.
Groetjes uit Sint Nicolaasga
Alys, receptionist van DH/CB -
21 April 2011 - 14:59
Margriet Dijkstra:
Wat een avontuur en wat een belevenissen. Prachtig dyn ferhaal en sol dy folgje.
Succes!!
Gr. Margriet -
23 April 2011 - 20:10
Betty Witteveen:
jeetje,beste binnenkomer,san bevalling!!!
leuk om dyn verhaal te lezen en sa at de meesten al sizze,ik sjoch die al foar my mei die kakkerlakken haha,paniek in de tent,haha!
Folle sukses en plezier!groetsjes -
21 Maart 2014 - 21:50
Carla:
Wat mooie verhalen. Een hele belevenis. Maar ze zijn bij jou in goede handen.
Groeten Carla
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
